Wzmocniona konstrukcja płyty

Podobną funkcję jak wykorzystanie technologii wytłaczania kratek ma zastosowanie zwartej masy czynnej i hartowanie płyt. Oba te procesy powodują wzrost spoistości płyty i przez to znaczne ograniczenie odrywania się cząstek masy czynnej a dalej zachowanie pełnej pojemności akumulatora przez cały okres użytkowania oraz łatwość jego cyklicznego ładowania i rozładowywania.

Płyty akumulatora nie są w równym stopniu narażone na korozję. Podczas gdy zarówno kratka ujemna, jak i masa czynna na kratce ujemnej składają się z ołowiu i są chemicznie tożsame, zbudowana ze stopu ołowiu kratka pozytywna jest wprasowana w masę aktywną z dwutlenku ołowiu. Większość procesów chemicznych w akumulatorze odbywa się na tej płycie. To na niej gromadzi się żrący kwas siarkowy i to ona jest poddana niszczycielskim wpływom powstawania pęcherzyków tlenu.

Jak im zapobiec? Stworzyć kratkę, która będzie znacznie solidniejsza od swojej „ujemnej” siostry. Stąd pomysł, aby stworzyć kratkę pozytywną z grubszymi promieniami i żyłkami i wykonać ją nie jak dotąd w technologii cięto-ciągnionej (tu kratka powstaje z wąskiego paska stopu, a uzyskuje się ją odpowiednio nacinając i rozciągając ten pasek), ale w znacznie droższej, ale również nieporównywalnie solidniejszej technologii wytłaczania. Dzięki takiemu rozwiązaniu akumulator zyskuje szczególną odporność na procesy „gazowania”, które szczególnie nasilają się wraz ze wzrostem temperatury w komorze silnika oraz wstrząsy mechaniczne.

Grubsza kratka wykonana metodą wytłaczania pozwala również na wprasowanie w nią większej ilości masy aktywnej. Oznacza to uzyskanie większej pojemności akumulatora przy zachowaniu tej samej powierzchni płyty.